Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016

Ελιά στο πέλαγος της Φωτεινής Φραγκούλη

Την Παρασκευή 8 Απριλίου στις 20:30 οι Εκδόσεις Πατάκη και ο ΙΑΝΟΣ 
σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου της Φωτεινής Φραγκούλη 
με εικονογράφηση της Εύης Τσακνιά 
«Ελιά στο Πέλαγος».
Στην άκρη άκρη των λέξεων, στην αρχή ή στο τέλος μιας ιστορίας, είναι ένα μικρό σπιτάκι ολομόναχο. Εκεί μένει ο ποιητής των παραμυθιών. Αυτός που παίρνει τις αλήθειες και τους βάζει ρούχα παραμυθένια.
Μια βραδιά χάθηκα κι εγώ στο δάσος μιας ιστορίας και προσπαθώντας να βγω, βρέθηκα στο σπιτάκι του. Χτύπησα την πόρτα του και με καλοδέχτηκε. Τι σπίτι! Παραμυθένια ομορφιά! Με έβαλε να κοιμηθώ σε ένα στρώμα από λέξεις.
Το πρωί όταν ξύπνησα, ανάλαφρη και σαν να είχα ξαναγεννηθεί, τον ευχαρίστησα και εκείνος με κέρασε πέντε έξι, έξι εφτά, εφτά οχτώ... ιστορίες για πρωινό. Κι εγώ μαζί σας θα τις μοιραστώ.
Αυτό το βιβλίο είναι ένα στρώμα από λέξεις που σαν μαγικό χαλί μάς ταξιδεύει.
Η συγγραφέας έχει δοκιμαστεί στη γραφή και έχει κερδίσει το παιχνίδι της, αναμφίβολα μέσα από τα βιβλία που μέχρι σήμερα μας έδωσε. Το βιβλίο  Ελιά στο πέλαγος, περιλαμβάνει οκτώ μικρές ιστορίες που συνθέτουν τη συλλογή αυτή. Διαφορετικοί ήρωες σε κάθε μία ιστορία μας ταξιδεύουν ανάλαφρα σε μια παιδικότητα που θυμίζει άλλες εποχές, τότε που όλα ήταν πιο καθαρά και ανόθευτα και κυρίως οι προθέσεις και τα συναισθήματα. Δέντρα που όχι μόνο μιλούν, αλλά φυτρώνουν στη θάλασσα και κάνουν έτσι το αδύνατο δυνατό, το άπιαστο ρεαλιστικό, το όνειρο πραγματικότητα. Η αφέλεια και η παιδικότητα σε όλο της το μεγαλείο, ειδικά στην ιστορία «Καλοκαίρι στο κεφάλι». Κείμενα γεμάτα αισιοδοξία, μακριά από παιδαγωγικές σκοπιμότητες, που διαβάζονται με μια ανάσα. Το έντονο στοιχείο του διαλόγου προσδίδει ιδιαίτερη θεατρικότητα και ζωντάνια στις ιστορίες, που η Εύη Τσακνιά με το δικό της τρόπο σκιαγραφεί με μονοχρωμία. Έτσι η έμφαση μετατοπίζεται στο κείμενο και διακριτικά αναδεικνύονται και φωτίζονται εκείνες οι πτυχές και αξίες που θα ενδυναμώσουν τον ψυχισμό των παιδιών ηλικίας από 4 και πάνω, μολονότι η αφήγηση είναι μακριά από ηλικιακά όρια αποδεκτών. Ιδιαίτερα η ιστορία «Σάλασσα πιλά». Είναι αλήθεια ότι είχα να απολαύσω βιβλία αυτού του τύπου από τον καιρό που η Φίλντιση μας είχε χαρίσει την «Καρδούλα» και η Σαραντίτη το «Οι θεατρίνοι». (8+)


Η Φωτεινή Φραγκούλη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μήθυμνα (Μόλυβο) της Μυτιλήνης. Σπούδασε ψυχολογία και παιδαγωγικά. Εργάζεται στην Αθήνα ως δασκάλα στη δημόσια εκπαίδευση. Έργα της: "Το χωραφάκι της αγάπης", Γνώση, 1990, "Η Κυράνη του δάσους", Αλεξάνδρεια, 1993, "Η Πορφυρένια και το μαντολίνο της", Αλεξάνδρεια, 1995, "Το μισό πιθάρι", Ελληνικά Γράμματα, 2000, "Το ταίρι της αταίριαστης", Ελληνικά Γράμματα, 2003, "Οι άγγελοι των κοχυλιών", Ελληνικά Γράμματα, 2003, "Το τραγούδι της Περσεφόνης", Ελληνικά Γράμματα, 2005, "Εφτά ορφανά μολύβια... εφτά ιστορίες", Ελληνικά Γράμματα, 2008 (βραβείο εικονογραφημένου παιδικού βιβλίου περιοδικού "Διαβάζω", 2009)., "Κατ-γατ-καραγάτ", Εκδόσεις Πατάκη, 2011.

Κυριακή 20 Μαρτίου 2016

Όνειρα με... Ποίηση


Είπα σήμερα να κοιμηθώ –και να ονειρευτώ– με την Κυρά-Ποίηση, αύριο ξημερώνει η Ημέρα της. Υποκύπτω πρόθυμα στην επιθυμία παίρνοντας για συντροφιά στο κρεβάτι μου ολίγη Δημουλά, ελάχιστο Ελύτη, κάτι από Λειβαδίτη και Βρεττάκο. Τα βιβλία τους…


«Με ημέρα αρχίζει ή εβδομάδα, / με ημέρα τελειώνει,
Κι η Κυριακή, κόμπος σφιχτός / να μη λυθούν οι εβδομάδες».

«Περπάτησα πολύ στα αισθήματα, / τα δικά μου και των άλλων,
κι έμενε πάντα χώρος ανάμεσά τους / να περάσει ο πλατύς χρόνος».
Κική Δημουλά

«Και πολλά μέλει να μάθεις αν εμβαθύνεις το ασήμαντο».

«Το ελάχιστο θέλησα και με τιμώρησαν με το πολύ»

«Το κενό υπάρχει όσο δε πέφτεις μέσα του»

«Κι έχε στο νου σου πάντοτε, μ’ ακούς;
το αχ που βγάνει ο σκοτωμός, το αχ που βγάνει η ΑΓΑΠΗ»!
Οδυσσέας Ελύτης

«Μέσα στον ύπνο μας κοιμούνται τα πιο ωραία ταξίδια.
Κι εγώ δεν έχω άλλο όπλο απ' το να διηγούμαι ψεύτικες ιστορίες
και να τις πιστεύω».

«Πέρασαν μήνες.
Κι είναι στιγμές που ξεχνάω ακόμα και το πρόσωπο της.
Πασχίζω να θυμηθώ.
Τίποτα».
«Μονάχα αυτό το βάρος στην καρδιά μου είναι κάτι περισσότερο κι απ' την ανάμνηση της.
Που είναι αυτή ολόκληρη μέσα μου».
Τάσος Λειβαδίτης


«Μ' ακούς;
Οι δρόμοι όλης της γης βγαίνουνε στην καρδιά μου.
Μην ξεχαστείς.
Τ' ακούς;
Να 'ρθείς».
Νικηφόρος Βρεττάκος