Στη μνήμη του Αργύρη Εφταλιώτη

Η Εθνική Εταιρεία των Ελλήνων Λογοτεχνών

και η Λεσβιακή Παροικία

διοργανώνουν τιμητική εκδήλωση στην μνήμη του Λέσβιου ποιητή και πεζογράφου

Αργύρη Εφταλιώτη

(από τους πρωτομάχους του δημοτικισμού)

με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 90 χρόνων από το θάνατο του.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου και ώρα 7:15 μ.μ.

στη Στοά του Βιβλίου (Πεσματζόγλου 23).

Ομιλητής θα είναι ο ποιητής, δοκιμιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας

καθηγητής Δημήτρης Νικορέτζος

με θέμα: Αργύρης Εφταλιώτης, Ο Βάρδος της Ρωμιοσύνης.

Τον ομιλητή θα πλαισιώσουν στις απαγγελίες ποιημάτων

η ραψωδός Άννα Παπακωνσταντίνου

και η καθηγήτρια απαγγελίας Νινέτα Παπαδάκη.

Χαιρετισμούς θ’ απευθύνουν:

ο Πρόεδρος της «Ε.Ε.Ε.Λ.» Πρέσβυς της Ελλάδος

κ. Βασίλης Βιτσαξής

και η Πρόεδρος της Λεσβιακής Παροικίας

κ. Καίτη Μεσσηνέζη

Μνημείο για τον Nelson Mandela

Αποτελείται από 50 μεταλλικές πλάκες κομμένες με ακρίβεια με Laser υψηλής ενέργειας και τοποθετημένες έτσι στο τοπίο, ώστε να αναπαριστούν την επέτειο των 50 χρόνων, που ο Nelson Mandela είχε συλληφθεί και φυλακισθεί, στις 6 Αυγούστου 1962, πριν την 27χρονη φυλάκισή του. . .

Όταν βρίσκεται κανείς σε ένα συγκεκριμένο μέρος, οι μεταλλικές πλάκες (οι κολώνες του μνημείου) ταιριάζουν έτσι, που μπορεί να διακρίνει την εικόνα του Nelson Mandela.

Τί ταιριαστό μνημείο για ένα μεγάλο Άνδρα !!!

Ο Γλύπτης είναι ο Marco Cianfanelli από το Johannesburg.

«4 Αισθήσεις»...

Το βίντεο που θα δείτε παρακάτω είναι απ’ αυτά που

αξίζουν τον κόπο να μοιραστούν.

Απολαύστε το γιατί χαρίζει υγιή συναισθήματα.

Είναι μια αληθινή ιστορία δύο αδερφών, της  Azahara και του Pascual,

που ζουν στη Γρανάδα, και σκέπτονται, ενώ πλησιάζει η ημερομηνία της 25ης επετείου του γάμου των γονιών τους, να ετοιμάσουν μια έκπληξη κι έτσι να τη γιορτάσουν!

Οι γονείς τους είναι τυφλοί:

η μητέρα με οπτική αναπηρία 70% και ο πατέρας εντελώς τυφλός.

Διοργάνωσαν, λοιπόν, όλο τούτο που θα δείτε, για να διεγείρουν τις τέσσερις αισθήσεις που οι γονείς τους μπορούν να χρησιμοποιήσουν: Έτσι προσλαμβάνουν μια συμφωνική ορχήστρα να παίξει το «Nessun Dorma» του Puccini. Για την ακοή! 

Τους οδηγούν στη συνέχεια σ’ ένα εργαστήριο αποσταγμάτων για να τους θυμίσουν τις μυρωδιές της νιότης τους. Για την όσφρηση.

Μετά τους πάνε στη  γενέτειρα του Pascual για να αναγνωρίσουν τους γείτονές τους. 

Με την αφή.

Και, τέλος, ξαναβρίσκουν τη γεύση,

μ’ ένα πιάτο που παρασκεύασαν με βάση το ζαμπόν της περιοχής.

Έτσι δημιουργήθηκε το «4 Αισθήσεις».

Ένα σχέδιο που βρήκε τη στήριξη της ισπανικής εταιρείας παραγωγής Brother´s Films της Μαδρίτης. Και θα αρχίσει να προβάλετε τόσο στους κινηματογράφους όσο και στην τηλεόραση με σποτάκια των 2 1/2 λεπτών.

Η ταινία αφηγείται την αληθινή ιστορία του Pascual και της Merche.

Απολαύστε το εδώ:

Όλοι κι όλα όμορφα, μα ο Αντωνάκης ακόμα πιο καλός!

Ο καλός μου φίλος Γιώργος Καμβυσέλλης, τρανός γραφιάς

έγραψε «σε απευθείας ροή, αυθόρμητα, σε χρόνο μηδέν

και με μεγάλο φορτίο αγάπης»… καθώς μου γράφει,

τους παρακάτω στίχους για τον Αντωνάκη μας!

Εγώ, απλά, «φιλοτέχνησα» τα λόγια με εικόνα.

Γιώργο και Φωτεινούλα, σας ευχαριστώ!

Περί Ποίησης

Με τα παρακάτω λόγια, ένας καθηγητής του Πρακτικού Λυκείου Μυτιλήνης, χρόνια πίσω, στην αναπάντητη ερώτησή του: Tι είναι ποίηση, πως την αντιλαμβάνονται, τι έχουν ακούσει… έδωσε, με τα καλύτερα λόγια, στους σαστισμένους μαθητές του την έννοια και το ορισμό της Ποίησης.

«Ας μη σας ταλαιπωρώ άλλο. Σπεύδω να σας πω ότι ούτε εγώ ξέρω έναν ορισμό που θ’ απαντήσει μ’ αναντίρρητη σιγουριά σ’ ό,τι σας ρώτησα. Σας βεβαιώ. Γιατί η ποίηση δεν εξηγείται, δε λέγεται, δεν ορίζεται. Δεν μπορείς να πεις είναι αυτό ή εκείνο. Είναι κι αυτό, κι εκείνο, κι όλα, ή τίποτα. Είναι το αίσθημά μας ότι κάτι συμβαίνει γύρω μας, ας πούμε ένας παλμός, ένα χτυποκάρδι. Βλέπουμε ένα τριαντάφυλλο. Τα πέταλά του, σφιχτά δεμένα το ένα με τ’ άλλο, φτιάχνουν μιαν αρμονία εικόνας και χρώματος. Αυτή η αρμονία δε σταματά μόνο στην όρασή μας. Προχωρεί πιο μέσα, φτάνει ως την καρδιά, την κεντά, την ερεθίζει, ξεσηκώνει μέσα μας μια συγκίνηση. Ακριβώς αυτή η συγκίνηση είναι η αίσθηση της ομορφιάς που πλημμυρίζει το «είναι» μας όλο. Ε, λοιπόν, αυτή η αίσθηση της ομορφιάς είναι η ποίηση –η ποίηση των πραγμάτων, των καταστάσεων, των ιδεών, η μαγεία του κόσμου…»

Απόσπασμα από το βραβευμένο απ' την Ακαδημία Αθηνών μυθιστόρημα: «Ένα νησί ταξιδεύει» του συγγραφέα Τάκη Χατζηαναγνώστου.