Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

Α ν ε μ ώ ν ε ς


Κάτω, χαρούλες, κι όλο φως οι μυγδαλιές
τρελό χορό μέσα στους δρόμους αρχινίσαν
κι εδώ στους λόφους ανεμώνες αγκαλιές
μια πρώιμη άνοιξη, χιλιόχρωμη, σκορπίσαν... 

Μια πρώιμη άνοιξη!... Πώς φεύγουν οι καιροί!...
'Ηταν και τότε όπως και σήμερα ο λόφος
κι εσύ, παιδούλα, σαν αγάπη τρυφερή,
μάζευες λούλουδα στο δειλινό χρυσόφως.
Σ' αναθυμούμαι όπως ερχόσουν ντροπαλά
με το μικρό μπουκέτο σου γλυκιά και μόνη
κι εστάθης δίπλα μου και μου 'δωσες δειλά
μιαν ανεμώνη.


 Τάκης Χατζηαναγνώστου
Φεβρ. 1952

(Πρώτο βραβείο πανελλήνιου διαγωνισμού 
για την άνοιξη, της Περιηγητικής Λέσχης)

6 σχόλια:

  1. Ένα από τα πιο όμορφα χρώματα που ο θεός δωρισε στη φύση το μελανί ή μωβ


    παντα έλεγα ότι θα ήθελα να έχω ένα αυτοκίνητο μελανί χρώμα. Όμως κατα κάπιο παράξενο λόγο δεν υπάρχει αυτό το χρώμα
    Τώρα βλέπω πως είναι πλέον αργά, αλλά που ξέρεις μπορεί να κερδίσω το λαχείο, αλλά ξέχασα αφού δεν παίζω πως θα γίνει;

    χαιρετώ σε

    Γαβο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα πρώϊμα λουλούδια της άνοιξης !!! Πόσο τ΄αγαπώ!!!
    Οι στίχοι μου άρεσαν πολύ και θέλω να σ΄ευχαριστήσω που με αυτές τις αναρτήσεις σου μαθαίνω και κάποιους σπουδαίους ποιητές- συγγραφείς , αλλιώς θα έμενα εσαεί στην άγνοιά μου .
    Καλό σου βράδυ Στράτο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα, πού να δεις την αγορά, έχουν ανθίσει τα σαλκίμια και ευωδιάζουν. Ο δρόμος από προς Καλλονη είναι γεμάτος ανεμώνες κυρίως κόκκινες που μοιάζουν με παπαρούνες και όλων των χρωμάτων. Επίσης αγροαχλαδιές και αγριουρικιές ολάνθιστες σαν νυφούλες. Με αγάπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ pylaros,

    Είναι αυτό το «μελανί» χρώμα, όπως το λες εσύ φίλε μου που κάνουν αυτά τα λουλούδια της άνοιξης, ομορφότερα, αν και υπάρχουν και οι κόκκινες ανεμώνες. Δεν πάει η καρδιά μου να το πω αγριολούλουδο, κάθε που το συναντώ στους περιπάτους μου.
    Εύχομαι, έστω και τώρα να μπορέσεις να κάνεις πραγματικότητα τη θέλησή σου κι αν δεν κερδίσεις το λαχείο, στείλε να βάψεις μελανί αυτό που έχεις…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ nikol,

    Εγώ να δεις, Νικόλ, πόσο τα’αγαπώ.

    Το ποίημα είναι του συμπατριώτη μου πολυβραβευμένου συγγραφέα Τάκη Χατζηαναγνώστου. Αν τύχει και βρεις κάποιο βιβλίο του, διάβασέ το αξίζει να γνωρίσεις την τρυφεράδα του.
    Στο συνιστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ Δώρα Γιαννάκου-Παρίση,

    Δεν τη βλέπω αλλά τη φαντάζομαι την αγορά του χωριού μας με τα μωβ άνθη των σαλκιμιών να κρέμονται σαν τσαμπιά σταφυλιών χαρίζοντας μια ξεχωριστή ομορφιά.
    Μάλιστα και σαν πληροφόρηση αυτό το τμήμα της αγοράς έχει επιλεγεί, αυτό της επάνω αγοράς, μέσα στα 10 ομορφότερα σοκάκια του κόσμου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή