Μας
εκπλήσσει και πάλι –τώρα με Ερωτική Ποίηση– ο φίλος και συμπατριώτης μας Θεόδωρος
Μεσσηνέζης.
Άρτι εκδοθέν το νέο βιβλίο του, πιο συγκεκριμένα μια ποιητική συλλογή με τίτλο: «Ερωτικά
έμμετρα»
και με ένδειξη τον ύμνο του έρωτα από την
Αντιγόνη του Σοφοκλή: Έρως ανίκατε μάχαν, μια φράση, ωδή στον έρωτα και αιώνια πηγή έμπνευσης.
Θα μπορούσα κάλλιστα να το χαρακτηρίσω σαν ένα μπουκέτο με στίχους-άνθη,
από προσωπικές εκμυστηρεύσεις και σκιρτήματα, εν μέσω μιας ολόκληρης ζωής.
Κι όλα αυτά αφιερωμένα στη γυναίκα του «συνοδοιπόρου
μου στη ζωή», όπως την αναφέρει.
Έχοντας πλέον
γευτεί όσα όλα η ζωή του έχει προσφέρει, ο ποιητής θυμάται, διαλέγεται και
αφηγείται βιώματα από την εφηβεία μέχρι και τώρα σε μια ηλικία που για πολλούς ίσως
να θεωρείται παραίτηση. Εκείνος ξεπέρασε τις όποιες ηθικές αναστολές και
αποφάσισε να μιλήσει με ανοικτά χαρτιά, για τι άλλο παρά για Αγάπη και Έρωτα.
Κι αν περνάνε τα χρόνια, τα μαλλιά κι αν
ασπρίζουν
σκεπασμένα με χιόνια, οι καρδιές δεν λυγίζουν.
Μένουνε νέες κι ανθίζουν σαν τ’ Απρίλη
λουλούδια,
Σαν πουλιά φτερουγίζουν όπως λεν στα τραγούδια.
Ποίηση λιτή
που μιλά με απλότητα και ειλικρίνεια για γεγονότα όπου, ακριβώς ο έρωτας και η
αγάπη καιροφυλακτούσαν παντού, σε παράθυρα, σε σκαλιά, σε αυλές, σε εκδρομές,
και σε πόσα άλλα όπου ήταν φανερή η παρουσία αυτών των δυο στοιχείων τα οποία τους
πρόσφεραν γαλήνη ψυχής και σώματος.
Έβγα βρε στο παραθύρι δυο λογάκια να μου πεις
κι αν η Μάνα σ’ έχει φύγει, βγες στη πόρτα της
αυλής
Δεν θα
ήθελα, βεβαίως, να παραλείψω πως επίσης διακρίνω, σε κάποια ποιήματα, στοιχεία
που συνδέονται με την εντοπιότητα και την καταγωγή. Αλλά πως θα μπορούσε να
ήταν κι αλλιώς αφού στα περισσότερα ο έρωτας και η αγάπη διαδραματίζονται στο
γενέθλιο τόπο τη Λέσβο.
Ω, ναι Νησί μου, κάθε στιγμή μου που ’χω περάσει
σε σε κοντά,
Μες την καρδιά μου σαν χελιδόνι έχει κουρνιάσει
παντοτινά.
Αγαπητέ μου Θόδωρε, θέλω
να σε ευχαριστήσω που είχες την καλοσύνη να μου στείλεις το νέο σου πόνημα με
την ωραία αφιέρωση αλλά και για την έκπληξη να έχεις στολίσει το εξώφυλλο (και
να το αναφέρεις) με μια σύνθεση δική μου.
Να ‘σαι καλά!
Ομορφα που είναι τέτοια δώρα!!!! Ερμητικά κλεισμένο στην καρδιά σου θα μείνει και το δώρο και η συμμετοχή σου !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια αγκαλιά !!!
@ Nicol,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι ότι με εξέπληξε ο Θόδωρος όχι τόσο που με τίμησε με τη φιλία του και τη σύνθεση του εξώφυλλου αλλά με την αστείρευτη πηγή πάθους και αγάπης που αναβλύζουν οι στίχοι του στα "Ερωτικά Έμμετρα".
Δέξου, Νικόλ, και τη δική μου αγκαλιά!
Είναι τόσο Αληθινό!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αν περνάνε τα χρόνια, τα μαλλιά κι αν ασπρίζουν
σκεπασμένα με χιόνια, οι καρδιές δεν λυγίζουν.
Μένουνε νέες κι ανθίζουν σαν τ’ Απρίλη λουλούδια,
Σαν πουλιά φτερουγίζουν όπως λεν στα τραγούδια.
Γαβο
@ pylaros,
ΑπάντησηΔιαγραφή... και βέβαια μας πάει γάντι.
Συμφωνείς;